Atopowe Zapalenie Skóry (AZS)

Atopowe zapalenie skóry, dieta, objawy, przyczyny, i leczenie

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest chorobą przewlekłą. To rodzaj dermatozy, czyli stanu zapalnego skóry. AZS może być chorobą dziedziczną i często występuje u osób chorujących na astmę oraz u alergików. Choroba ta objawia się swędzeniem i stanem zapalnym skóry powodującym zaczerwienienie, obrzęk czy pękanie naskórka. Atopowe zapalenie skóry najczęściej występuje u niemowląt i małych dzieci ale może także występować u osób dorosłych. Choroba występuje remisyjnie, co oznacza, że są okresy w których zmiany są bardzo zaostrzone, a później następuje znaczna poprawa. Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci. Należy pamiętać, że czynniki zewnętrzne (środowiskowe) mają wpływ na objawy tej choroby i że jest to choroba, którą możemy odziedziczyć!

Atopowe zapalenie skóry jest często określane jako wyprysk, czyli rodzaj egzemy. Często jego objawy są mylone z innymi schorzeniami skórnymi. Należy pamiętać, że około 10 – 20% osób zgłaszających się do dermatologa zostaje zdiagnozowana jako chora na AZS. Najczęściej są to dzieci, u których z wiekiem objawy choroby łagodnieją, bądź w ogóle zanikają.

Przyczyna atopowego zapalenia skóry

Nie jest znana, ale choroba wydaje się wynikać z połączenia czynników genetycznych (dziedziczych) i środowiskowych. Dowody wskazują, że jest związana z osobami chorującymi na astmę i mającymi alergię. Ponadto u wielu dorastających dzieci objawy atopowego zapalenia skóry mogą powodować katar sienny lub astmę.

Atopowe zapalenie skóry – Alergeny i Dieta

Alergeny to substancje drażniące pochodzące najczęściej od żywności, roślin lub zwierząt. Powodują one zaczerwienie skóry i inne objawy alergii ponieważ układ odpornościowy nadmiernie reagują na działanie substancji. Reakcja alergiczna występuje nawet wtedy, gdy osoba jest narażona na niewielkich ilości alergenów w krótkim czasie. Przykładami alergenów są pyłki i sierść psa lub kota. Kiedy osoba z atopowym zapaleniem skóry zetknie się z drażniącym alergenem jej organizm nieprawidłowo reaguje na substancje i tworzy przeciwciała, które po związaniu z alergenem powodują silny stan zapalny.

Niektórzy lekarze i naukowcy uważają, że pewne pokarmy działają jak alergeny i mogą wywołać atopowe zapalenie skóry. Inni badacze uważają, że alergeny pokarmowe odgrywają rolę tylko w ograniczonej liczbie przypadków atopowego zapalenia skóry, głównie u niemowląt i dzieci. Reakcja alergiczna na żywność może powodować zapalenie skóry (zazwyczaj swędząca wysypka), objawy żołądkowo-jelitowe (wymioty, biegunka), objawy górnych dróg oddechowych (kichanie oraz świszczący oddech). Najczęściej uczulającą żywnością są jaja, orzeszki ziemne, mleko, ryby, produkty sojowe i produkty zawierające gluten.

Atopowe zapalenie skóry objawy

Najczęstsze objawy AZS to sucha, swędząca skóra i wysypka na twarzy oraz charakterystyczne zaczerwienie na zgięciach łokci i kolan. Świąd jest szczególnym problemem w czasie snu, kiedy chory nieświadomie się drapie, powodując zaostrzenie zmian. Skóra łuszczy się, pojawiają się małe suche plamki, a także charakterystyczne pęcherzyki z których może wydzielać się płyn surowiczy.

Do innych objawów atopowego zapalenia skóry należą:

• suchość powiek
• zapalenie skóry i okolic ust
• skłonności do zmarszczek
• suche plamy na skórze
• małe, szorstkie guzki, zwykle na twarzy ramionach i udach
• pokrzywka

Atopowe zapalenie skóry przyczyny

Przyczyna atopowego zapalenia skóry do dziś nie została do końca odgadniona. Z tego powodu jest tematem gorąco dyskutowanym przez specjalistów-dermatologów. Uważa się, że jest spowodowana przez kombinację czynników środowiskowych i genetycznych. AZS może być chorobą dziedziczną ale członkowie rodziny mogą mieć całkowicie odmienne stadia zaawansowania. Stres może pogarszać objawy choroby ale pamiętajmy, że atopowe zapalenie skóry nie jest chorobą zakaźną!

Atopowe zapalenie skóry leczenie

Najczęściej stosowanym leczeniem są maści i kremy kortykosteroidowe. Ponadto do kąpieli stosujemy specjalne oleje lecznicze, a po kąpieli emolienty. Lekarz musi dostosować leczenie do wieku pacjenta, wielkości zmian na skórze i ich lokalizacji. Wiele osób nie toleruje leczenia kortykosteroidami więc można wtedy zastosować antybiotykoterapię (doustną bądź w postaci maści). Niektórym chorym wystarcza zastosowanie leków antyhistaminowych (przeciwalergicznych).