Klindamycyna jako lek na trądzik
Ten półsyntetyczny antybiotyk został uzyskany z linkomycyny. Doustna forma klindamycyny to chlorowodorek klindamycyny, który nie wchłania się dobrze podany miejscowo na skórę. Klindamycyna do leczenia miejscowego to fosforan klindamycyny, który dobrze się wchłania w ludzką skórę. Chociaż chlorowodorek klindamycyny do leczenia miejscowego także dobre działa na trądzik, wykazano, iż bardziej skuteczny jest fosforan.
Jak klindamycyna do leczenia miejscowego działa na trądzik?
Blokuje ona syntezę białek w bakteriach powodujących trądzik, łącząc się z podjednostką ich rybosomu. To sprawia, że bakterie giną od razu lub nie mogą się reprodukować. Zmniejszenie populacji bakterii prowadzi także do zmniejszenia powodowanych przez nie zapalenia i infekcji. Należy zauważyć, że antybiotyki do stosowania miejscowego nie zmniejszają ilości łoju produkowanego przez gruczoły łojowe.
Zalety – bezpośrednio zabija bakterie powodujące trądzik i nie wywołuje efektów ubocznych związanych z używaniem doustnym, takich jak problemy z żołądkiem, biegunka czy zawroty głowy. Antybiotyki do leczenia miejscowego są bezpieczniejsze niż te przyjmowane doustnie oraz antybiotyki ogólne. Jeżeli twój trądzik nie jest bardzo ciężki, powinieneś zawsze stosować antybiotyki miejscowe, ponieważ antybiotyki doustne powodują nieprzyjemne efekty uboczne, gdy używa się ich długo.
Wady – skuteczność miejscowej klindamycyny oraz klindamycyny doustnej jest taka sama , zaś jedyna różnica polega na tym, że klindamycyna miejscowa jest bezpieczniejsza i wywołuje mniej efektów ubocznych.
„Wydaje się, iż klindamycyna ma wyższą skuteczność niż erytromycyna i tetracyklina. Jednak pojawianie się i rozprzestrzenianie odporności wśród bakterii do zarówno erytromycyny, jak i klindamycyny powoduje, iż należy rozważyć ich długoterminową przydatność jako miejscowych kuracji przeciwtrądzikowych”.